Misje na rzecz wsparcia pokoju Unii Europejskiej cz II

Jedną z misji prowadzonych przez Unię poza granicami kontynentu jest misja EUFOR Czad. Rozpoczęła się w 2007 roku, a jej prawne umocowanie znajduje opiera się o mandat Rady Bezpieczeństwa ONZ – jako misja MINURCAT. Działania sił UE obejmują ochronę ludności, pomoc humanitarną oraz zapewnienie bezpieczeństwa personelowi ONZ. Trzon sił stanowią Francuzi (dwa tysiące żołnierzy z trzy tysięcznego personelu), na drugim miejscu pod względem liczebności znajdowali się Polacy i Irlandczycy. Dla polaków misja zakończyła się po 18 miesiącach, przekazaniem strefy odpowiedzialności wojskom Mongolskim.

„Sąsiednią” operacją wykonywaną w ramach działań na rzecz wsparcia pokoju jest Artemida, czyli wsparcie siłami porządkowymi misji obserwacyjnej MONUC w Demokratycznej Republice Konga. MONUC trwa od 1999, natomiast Artemida od 2003 roku. Jej zadaniem jest wsparcie obserwatorów ONZ którzy padali ofiarami brutalnych ataków ze strony Kongijczyków. Innym powodem były nagminne przypadki łamania praw człowieka. Sekretarz Generalny ONZ Kofi Annan wezwał o utworzenie i rozmieszczenie tymczasowych międzynarodowych sił, dopóki osłabiona misja MONUC nie zostanie wzmocniona. 30 Maja 2003 roku Rada Bezpieczeństwa ONZ uchwaliła rezolucję nr 1484, która zezwoliła na rozmieszczenie sił międzynarodowych IMEF (Interim Multinational Emergency Force). Siły międzynarodowe miały zabezpieczyć lotnisko i pilnować porządku w mieście, a także chronić obozy dla uchodźców. Misja zakończyła się 1 września 2003 roku przekazaniem zadań na ręce sił MONUC. Operacja Artemis była pierwszą akcją militarną Unii Europejskiej poza Europą i ważnym krokiem w rozwoju Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony.