var _gaq = _gaq || []; _gaq.push(['_setAccount', 'UA-21560509-1']); _gaq.push(['_trackPageview']); (function() { var ga = document.createElement('script'); ga.type = 'text/javascript'; ga.async = true; ga.src = ('https:' == document.location.protocol ? 'https://ssl' : 'http://www') + '.google-analytics.com/ga.js'; var s = document.getElementsByTagName('script')[0]; s.parentNode.insertBefore(ga, s); })();

niedziela, 15 maja 2011

National Security Strategy - Analiza dokumentu cz.I

Strategia bezpieczeństwa narodowego USA (National security strategy of United States of America - NSSUSA) jest dokumentem wydanym przez admninistrację Baracka Obamy w  maju 2010 roku, a więc 14 miesięcy po objęciu urzędu. Dla porównania w Polsce obowiązuje strategia opracowana w 2007 roku, za prezydentury Lecha Kaczyńskiego, wraz z jej aktualizacjami. NSSUSA jest sześćdziesięciu stronnicowym dokumentem (polska strategia zawiera 37 stron), i składa się z następujących rozdziałów:

1.                               Overview of National Security Strategy (Przegląd strategii bezpieczeństwa narodowego);
2.                               Strategic Approach (Cele strategiczne, i dążenie do nich);
3.                               Advancing Our Interests (Dążenie do spełnienia zainteresowań);
4.                               Conclusion (Wnioski[1]).

Każdy z rozdziałów zawiera listę zadań, i celów szczegółowych do których dąży obecna administracja, a które wynikają z amerykańskiego odbioru rzeczywistości międzynarodowej.
Warto wspomnieć że obecna strategia jest kontynuacją polityki amerykańskiej, która odchodzi od zasad izolacjonizmu, wynikających z doktryny Monro’e, a. Polityka, i stosowane rozwiązania, nie wikłania się w konflikty globalne była obecna jeszcze przed II Wojną Światową. USA które przez pół wieku prowadziły nieustanny wyścig o dominację z Związkiem Radzieckim podczas trwania Zimnej Wojny, otworzyły się na działania na obszarze globu Ziemskiego. Zerwanie z izolacjonizmem, pozwoliło Ameryce zająć miejsce hegemona na arenie międzynarodowej tuż po upadku bipolarnego ładu. Działania podejmowane przez różne administracje, a których celem było „pokonanie” Rosjan, zmuszały do wybierania i wspierania tzw. mniejszego zła. Pomoc i CIA w szkoleniu mudżahedinów podczas wojny ZSRR z Afganistanem, czy też finansowanie Saddama Husseina, w zamian za jego anty sowiecką lojalność, były krokami które w przyszłości mogły obrócić się przeciwko USA. Ostatnia dekada to czas zbierania plonów polityki stosowanej w latach 80 wobec potencjalnych sojuszników USA. 11 września 2001 roku, dochodzi do zamachu terrorystycznego na kompleks World Trade Center w Nowym Jorku, oraz budynek Pentagonu w Waszyngtonie. Wokół samego zamachu pojawia się wiele niewyjaśnionych kwestii, i teorii spiskowych. Administracja Georga W. Busha wydaje wojnę terroryzmowi, tzw. „Osi zła”.
Skutkuje to tym że wszystkie działania amerykańskie skierowane są na odnalezienie, złapanie i ukaranie terrorystów odpowiedzialnych za zamachy, przede wszystkim organizacji islamskiej Al Kaidy, która przyznała się do przeprowadzenia zamachu. Od 2001 roku w Afganistanie prowadzona jest operacja Enduring Freedom której priorytetowym celem jest ukaranie zamachowców, od 2003 do 2010 w Iraku prowadzone są działania wojenno-stabilizacyjne których celem jest obalenie reżimu Saddama Husseina, od 2011 roku Amerykanie biorą udział w operacji Odyssey Down w Libii. Ponowne skierowanie uwagi na Bliski Wschód a także walka z terroryzmem wydawała się być głównym zadaniem administracji Georga W. Busha. Po dwóch latach prezydencji Baracka Obamy widzimy że nie zamierza on rezygnować ze ścieżki którą wyznaczył Bush junior.


[1] W wolnym tłumaczeniu przyp. autora

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz